Φέτος θα είμαστε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (Αντισθένους 7 και Θαρύπου, στάση μετρό και τραμ Συγγρού-Φιξ, 210 9212900) κάθε Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη από 5 Οκτωβρίου!

Bob Theatre Festival

την Παρασκευή 16/5 και το Σάββατο 17/5, το Χωρίς Μουσική θα παιχτεί στο θέατρο Χώρα στο πλαίσιο του Bob theatre festival! Αμοργού 20, τηλ. 210 8673945

25η Μαρτίου

Η παράσταση της 25ης Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί κανονικά στις 21.15
τηλ κρατήσεων: 210 3314422

Καθαρά Δευτέρα

Η παράσταση της Δευτέρας 10/3 θα πραγματοποιηθεί κανονικά στις 21.15.

Σχετικά με το χωρίς μουσική...

ΠοντίκιArt

http://www.topontiki.gr/Pontiki/index.php?option=com_content&task=view&id=2650&Itemid=48

Ματαίωση

Εξαιτίας των καιρικών συνθηκών η σημερινή παράσταση ματαιώνεται.

Ηχογράφηση

Μαρία Δελή, ευχαριστούμε για το ακορντεόν!

Η Ιωάννα κάνει διάλειμμα...

Φάροι

Φάρος (lighthouse) ονομάζεται ειδικής και τυποποιημένης κατασκευής κτίσμα που οικοδομείται σε διάφορα σημεία των ηπειρωτικών ή νησιωτικών ακτών ή και επί βραχονησίδων στο επάνω μέρος του οποίου φέρεται ειδικός μηχανισμός που φωτοβολεί, (εκπέμπει), συνήθως περιοδικό φως, χαρακτηριζόμενο εκ του σκοπού του ως ιδιαίτερο βοηθητικό μέσο στην ασφαλή ναυσιπλοΐα. Με το όνομα Φάρος χαρακτηρίζεται τόσο το κτίσμα όσο και η μηχανή φωτοβολίας που είναι εγκατεστημένη σ΄ αυτό.

Ιστορία
Σημαντικότεροι Φάροι στην αρχαιότητα ήταν ο Φάρος της Αλεξάνδρειας και ο Κολοσσός της Ρόδου, ενώ σήμερα αναμφίβολα θεωρείται το Άγαλμα της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη στις ΗΠΑ, έστω κι αν ουσιαστικά δεν φωτοδοτεί. Στην Ελλάδα σε κάποιες πόλεις οι υφιστάμενοι φάροι αποτελούν τα σύμβολά τους όπως ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης για την Αλεξανδρούπολη, ο Φάρος της Κρανάης για το Γύθειο, ο Φάρος της Πάτρας για την Πάτρα κ.λπ.

Γενική διάκριση
Σήμερα οι Φάροι διακρίνονται σε "επανδρωμένους", όπου υφίστανται Φαροφύλακες (lightsmen) και σε "μη επανδρωμένους" ή "αυτόματους". Πλοία ή σκάφη που εξυπηρετούν ανάγκες φάρων ονομάζονται "φαρικά" ή "συντήρησης φάρων" (light-house tenters).

Ταυτότητα Φάρων
Κάθε Φάρος φέρει ιδιαίτερο όνομα (συνήθως της περιοχής εγκατάστασης), και γεωγραφικό στίγμα. Επίσης ιδιαίτερα στοιχεία εκάστου είναι το ύψος του (της φωτιστικής εστίας του από της μέσης πλήμης της στάθμης της Θάλασσας) και η περιοδικότητα διαδοχής φωτοβολίας και σκότους. Το τελευταίο αυτό γνώρισμα καλείται χαρακτηριστικό φάρου (characteristic). Η περίπτωση ύπαρξης δύο φάρων με ίδιο χαρακτηριστικό στην ίδια γεωγραφική περιοχή πρέπει να θεωρείται αποκλεισμένη. Ο απαιτούμενος χρόνος για μιά πλήρη επανάληψη του χαρακτηριστικού του Φάρου ονομάζεται περίοδος φάρου. Η περιοδικότητα φάρου μετριέται σε λεπτά ή δευτερόλεπτα της ώρας. Τα ύψη των Φάρων για λόγους ασφαλείας μετριώνται συνήθως σε πόδια ή μέτρα και αντιπροσωπεύουν το ύψος της εστίας και όχι όλου του κτίσματος από τη μέση πλήμη (MHV) της θάλασσας.Όλα τα παραπάνω στοιχεία που προσδιορίζουν έκαστο Φάρο καθώς και των εγκατατάσεων αυτών περιλαμβάνονται στους Φαροδείκτες. Στους ναυτικούς χάρτες οι Φάροι συμβολίζονται με κόκκινο μικρό κύκλο ή με αστερίσκο συνοδευόμενο με κόκκινο λοβό στη γεωγραφική του θέση.

Εποπτεία Φάρων
Το σύνολο των εγκατεστημένων φάρων, η διάταξή τους και τα χαρακτηριστικά εκάστου αποτελούν το φαρικό σύστημα της Χώρας που περιλαμβάνεται σε ειδικά ναυτιλιακά βοηθήματα (βιβλία) τους Φαροδείκτες. Αρμόδια Υπηρεσία ελέγχου και γενικής εποπτείας του ελληνικού φαρικού συστήματος είναι η Υπηρεσία Φάρων, ανεξάρτητη Υπηρεσία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.Το 1955 οι φάροι που λειτουργούσαν στην Ελλάδα ανέρχονταν σε 470 εκ των οποίων οι 93 ήταν επιτηρούμενοι και οι υπόλοιποι αυτόματοι. Νομοθετημένες τότε οργανικές θέσεις προσωπικού έφθαναν τις 320. Βασικός νόμος που διέπει τους Φάρους στην ελληνική επικράτεια είναι ο Νόμος 1629 του 1951 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει μέχρι σήμερα.

Θόδωρος Μαρσέλλος, ο φωτιστής

O Θ. Μαρσέλλος ξεκίνησε τις σπουδές του στη σχολή Μεταλλειολόγων Μεταλλουργών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. (1982)
Παράλληλα έκανε σπουδές κινηματογράφου στη σχολή Ε. Χατζίκου στο τμήμα Δ. Φωτογραφίας και άρχισε να εργάζεται σαν βοηθός οπερατέρ στις τελευταίες εμπορικές παραγωγές (πριν την εποχή της βιντεοκασέτας) που γυρίστηκαν σε φιλμ S16, με blow-up σε 35mm (Τσιτσιολίνος», «Hotel Kastri» κ.λ.π.) και σε ντοκιμαντέρ (Μοροζίνι).
Το 1989 περνάει επιτυχώς τις εξετάσεις εισαγωγής στην Εθνική Σχολή Κινηματογράφου της Γαλλίας: Louis Lumiere, από την οποία αποφοιτά το 1992.
Από το 1991 αρχίζει να εργάζεται σαν βοηθός οπερατέρ σε διάφορες ταινίες μικρού μήκους και στην κινηματογραφική βιομηχανία της Γαλλίας, (Samuelson Alga) σαν τεχνικός.
Το 1993 εργάζεται ως βοηθός οπερατέρ του Γ. Αρβανίτη στα γυρίσματα της ταινίας, «L’ Anniversaire de Poisson Lune» στη Γαλλία (φιλμ σινεμασκόπ).
Το 1994 παρακολουθεί μία μετεκπαίδευση συντήρησης ταινιών στο Κέντρο Κινηματογράφου της Γαλλίας κατά την οποία αναλαμβάνει την συντήρηση ενός σπάνιου κινηματογραφικού ντοκουμέντου, δείγμα του πρώτου ομιλούντος κινηματογράφου: « Les attractions filmees, 1930 ».
Το 1994 γυρίζει ένα πειραματικό ντοκιμαντέρ, « Ο Καπετάνιος & ο Μάστορας », με το νέο μέσο της εποχής, το Hi8 (θέλοντας να δοκιμάσει την υποσχόμενη αυτονομία και ευκολία του μέσου). Το θέμα είναι οι τσιγγάνοι της Δυτικής Ελλάδας και ο ρόλος τους στα μουσικά δρώμενα των δημοτικών πανηγυριών.
Το 1995 επιστρέφει μόνιμα στην Ελλάδα και αρχίζει να εργάζεται σε διάφορες τηλεοπτικές παραγωγές, «Σελίδες με Θέα», & «Έφηβοι σε όλη την Ελλάδα» (Beta Sp).
Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον οπερατέρ Α. Γρίβα ως βοηθός του στην σειρά «Πρίγκιπας» του Τ. Ψαρά που γυρίστηκε με φιλμ S16mm και στην ταινία «Οργασμός της Αγελάδας» της Ο. Μαλέα που γυρίστηκε σε φιλμ 35mm.
Από το 1995 έως το 1998 εργάζεται ως οπερατέρ σε κάποια διαφημιστικά βίντεο της Lynx Production και σαν βοηθός οπερατέρ στη μεγάλου μήκους ταινία του Λ. Βαρδαρού «Ούλοι εμείς εφέντη» που γυρίστηκε σε φίλμ S16mm και έγινε blow-up σε φιλμ 35mm..
Το 1997 κάνει την διεύθυνση φωτογραφίας στο ντοκιμαντέρ του Θ. Ρεντζή, «Σιωπηλές Μηχανές» που γυρίστηκε σε film S16mm.
Το 1998 κάνει τη διεύθυνση φωτογραφίας στο ντοκιμαντέρ του Θ. Ρεντζή, «Ο Πολιτισμός της ελιάς» που γυρίστηκε σε film S16mm.
Το 2000 φώτισε τη θεατρική παράσταση του σκηνοθέτη: Λεωνίδα Βαρδαρού στο Θέατρο Πέτρας.
Το 2003 κάνει τη διεύθυνση φωτογραφίας στο ντοκυμανταίρ: «Γεράσιμος Στέρης» της Γκαίης Αγγελή. (Digital Beta).
To 2007, έκανε τη διεύθυνση φωτογραφίας της μικρού μήκους ταινίας του Α.Αβρανά: “Pic-Nic” (21min HDV), τη διεύθυνση φωτογραφίας στην μικρού μήκους ταινία του Σ. Τσιβόπουλου «Remake» (20min HDV. Συμμετοχή στη Biennale Αθήνας 2007 στη θεματική: «Destroy Athens), και τη διεύθυνση φωτογραφίας της μικρού μήκους ταινίας του Δ. Παπαθανάση «Πυραμίδα». (20 min DV Βραβείο καλύτερης ταινίας στο ψηφιακό τμήμα του φεστιβάλ Δράμας).

Αφίσα

Έλενα Γεροδήμου, η χορογράφος

Απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Γ. Θεοδοσιάδη και της Ανώτερης Σχολής Χορού Σ.Μοριάνοβα-Λ. Τράστα. Τα τελευταία χρόνια συμμετείχε μεταξύ άλλων στις παραστάσεις: ΙΠΠΕΙΣ του Αριστοφάνη σε σκην. Γ. Αρμένη (χορογραφία, καλοκαίρι 2007) για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης, CINECITTA σκην. Ρέππας–Παπαθανασίου (Φράνκα και βοηθ. Χορογρ., χειμώνας 2006-2007) θέατρο Αλίκη, ΜΑΡΙΝΟΣ ACADEMY σκην. Ρέππας–Παπαθανασίου (χειμώνας 2005-2007) Μικρός Κεραμικός, Όπερα της Πεντάρας σκην. Θ. Μουμουλίδης, χορογ. Φ. Ευαγγελινός (βοηθ. Χορογρ, χειμώνας 2005-2006) για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας, EUROVISION τελετές έναρξης και λήξης τελικού και ημιτελικού σκην.και χορογρ. Φ. Ευαγγελινός (βοηθ.χορογρ., άνοιξη 2006), ΠΟΙΑ ΕΛΕΝΗ σκην. Ρέππας-Παπαθανασίου (Πασιφίλη, χειμώνας 2003-2005) θέατρο Κοτοπούλη, Λυσιστράτη σκην. Κ .Τσιάνος (Κορινθία και βοηθ. Χορογρ., καλοκαίρι 2004) Εθνικό Θέατρο, Θεσμοφοριάζουσες σκην. Κ .Τσιάνος (βοηθ. Σκηνοθέτη-Χορογράφου, καλοκαίρι 2003) για τη Θεατρική Διαδρομή, Βάκχες σκην. Ι. Σιδέρης (κορυφαία και βοηθ. Χορογράφου, άνοιξη 2003) Μέγαρο Μουσικής, Η τρελή του Σαγιώ σκην. Κ. Δαμάτης (βοηθ. Χορογράφου, χειμώνας 2002-2003) Εθνικό Θέατρο, ΜΙΖΕΡΕΡΕ σκην. Κ. Τσιάνος (βοηθ. Χορογρ, χειμώνας 2001-2002) Εθνικό θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ, ΝΕΦΕΛΕΣ σκην. Γ. Ιορδανίδης (χορός και βοηθ. χορογρ., καλοκαίρι 2001) Εθνικό Θέατρο, ΦΟΙΤΗΤΑΙ σκην. Κ. Τσιάνος (Κλειώ και βοηθ. χορογρ., Χειμώνας 2000-2001) Εθνικό Θέατρο, ΝΕΦΕΛΕΣ σκην. Θ. Καρακατσάνης (Κορυφαία και βοηθ. χορογρ., καλοκαίρι 2000) Θέατρο Αθήναιον, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας σκην. Ν. Χατζηπαππάς (ξωτικό, χειμώνας 1999-2000) Εθνικό Θέατρο.
Επιμελήθηκε τις χορογραφίες στις παραστάσεις: ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ σκην. Γ. Χατζάκης (χειμώνας 2006) λεωφορείο, EIΣΑΙ ΕΝΑ ΚΤΗΝΟΣ ΒΙΣΚΟΒΙΤΣ σκην. Γ. Χατζάκης (χειμώνας 2005) Θέατρο ΑLTERA PARS, Η ΚΩΜΩΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ σκην.Ν. Νικολάου (καλοκαίρι 2002) για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης, ΔΥΟ ΠΟΔΙΑ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΙ σκην. Νανά Νικολάου (2002) Θέατρο Νέο Ριάλτο, ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΚΛΕΙΔΙ σκην. Γ. Καλαντζόπουλος (2001-2002) για τη Θεατρική Διαδρομή, ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Γ’ ΡΑ’Ι’Χ σκην. Η. Φραγκάκης (2000) Σχολείον της Νυκτός.

Παναγιώτα Κοκκορού, η ενδυματολόγος

Γεννήθηκε στη Σπάρτη. Είναι απόφοιτος της Α.Σ.Κ.Τ. Θεσσαλονίκης και έχει σπουδάσει ενδυματολογία – σκηνογραφία στη σχολή Σταυράκου. Εχει συνεργαστεί με τα: Θέατρο Τέχνης, Μέταξουργείο, Θέατρο του Νέου Κόσμου, Δίπυλον, Χόρν, στις παραστάσεις: Στον προόρισμό, Η Μάρω η Κοκό, Παιχνίδια του Χόλλυγουντ, Press the Button, Πριν πέσει η νύχτα, Το «τρέντι» θα χτυπήσει τρεις φορές, Ένας στους δέκα, σε σκηνοθεσίες των: Μ. Λυμπεροπούλου, Β. Βαφέα, Β. Χατζηνικολάου, Θ. Δερμάτη, Στ. Φασουλή, Χ. Μανταφούνη, Λ. Βασιλείου. Με την Εθνική Λυρική Σκηνή στο Ματωμένο Γάμο σε χορογραφία Χ. Μανταφούνη. Επίσης με τον Γ. Κιμούλη στην Κωμωδία των παρεξηγήσεων και με τη Χ. Σπηλιώτη στο Αγκα-Σφι & Φι. Έχει συμμετάσχει στις μικρού μήκους ταινίες: Άνοιξη (Γ. Κατσάμπουλας) και Πέρα από τις φράουλες (Α. Χαραλαμπίδης). Τα τελευταία πέντε χρόνια συνεργάζεται με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική (Π. Οικονομοπούλου), Άγρια δύση (Α. Μυλωνάς), Οδυσσεβάχ (Π. Βασιλόπουλος-Θ. Δερμάτης), Λοκαντιέρα, Το σκλαβί, Λυσιστράτη, Κ. Π. Καβάφης, Ο αρχοντοχωριάτης, Η Ελένη ή ο Κανένας, Αγαμέμνων, Δον Ζουάν (Θ. Μουμουλίδης), 13 Ρολόγια (Γ. Αναστασάκης), Η βασίλισσα του χιονιού (Θ. Γράμψας). Με το Χοροθέατρο Πάτρας: Το ταξίδι και Η νοσταλγία. Με τον Οργανισμό Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Πάτρα 2006: Η σονάτα του σεληνόφωτος, Οιδίπους Αντί – Οιδίπους, Τα βράχια και Τουλούζ Λωτρέκ. Επίσης συνεργάστηκε με τον Christian Bauer στο ντοκυμαντέρ Τα μυστικά του Λαβυρίνθου.

Νίκη Τριανταφυλλίδη, η σκηνογράφος

Σπούδασε στην A.K.T.O. Art and Design (1997-2000): πτυχίο στον κλάδο Διακόσμησης και Aρχιτεκτονικής Eσωτερικών Xώρων και πτυχίο Bachelor of Arts στον κλάδο Διακόσμησης και Aρχιτεκτονικής Eσωτερικών Xώρων (Interior Design) από το University of Middlesex (2000-2001). Παρακολούθηση μαθημάτων υποκριτικής και αυτοσχεδιασμού στο «Θέατρο των Aλλαγών». Παρακολούθηση Σεμιναρίου Σκηνογραφίας στο «Θέατρο των Aλλαγών». Διακοσμητικές μελέτες για καταστήματα και κατοικίες. Κατασκευή χειροποίητων κοσμημάτων. Bοηθός Eνδυματολόγου στη θεατρική παράσταση «Aχαρνής» σε σκηνοθεσία Γιώργου Aρμένη (καλοκαίρι 2000). Σκηνογραφική επιμέλεια έξι παραστάσεων της θεατρικής ομάδας του Πνευματικού και Πολιτιστικού Kέντρου Γλυφάδας. Bοηθός Eνδυματολόγου-Σκηνογράφου στην ταινία «Kλαις;» του A. Bούλγαρη (Xειμώνας 2002).

Ασπασία-Μαρία Αλεξίου, η βοηθός

Γεννήθηκε το 1988 στην Αθήνα. Σπουδάζει στο Τμήμα Aγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή EMΠPOΣ-θέατρο Eργαστήριον. Πρωτοασχολήθηκε με το θέατρο στο θεατρικό όμιλο του σχολείου της, όπου υπεύθυνη ήταν η σκηνοθέτρια Μαρία-Λουίζα Παπαδοπούλου.

πρόβα

Ιωάννα Αγγελίδη, Μαρία-Δάφνη Καμμένου, Γεωργία Γεωργόνη

Ιωάννα Αγγελίδη

Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και πτυχιούχος του τμήματος Mέσων Mαζικής Ενημέρωσης και Επικοινωνίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Aθηνών.
Στο θέατρο έχει παίξει στις παραστάσεις: Πέντε Σιωπές της Σ. Στήβενσον (σκην. Ά. Tομπούλη, Eθνικό Θέατρο - Nέα Σκηνή, 2006-2007), Γυναίκα από παλιά του R. Schimmelpfennig (σκην. Ά.Tομπούλη, Θέατρο Xυτήριο, 2006), Γαμήλιο Eμβατήριο του Ά. Tερζάκη (σκην. K. Σαμαρά, ΔH.ΠE.ΘE. Iωαννίνων, 2004—2005), Mνήμες Δημοκρατίας: Kαντάτα με λόγο και εικόνα (σκην. Γ. Pεμούνδος, Πνύκα, 2004) και Xοηφόροι του Aισχύλου (σκην. P. Kαπετανάκη, Θεατρικό Σχήμα «Πολύτροπος Mούσα», Aισχύλεια 2003).
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες μικρού μήκους 4 Eποχές του B. Mαρτσέκη (2002) και O Ων, ο Hν και ο Eρχόμενος του Γ. Aχιλλέως (2001).
Στην τηλεόραση έλαβε μέρος στη σειρά «Γιούγκερμαν» (Ant1) σκην. Γ. Καραντινάκη (2008).

Μαρία-Δάφνη Καμμένου

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981 και είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Eθνικού Θεάτρου και του μονοετούς προπαρασκευαστικού τμήματος της Aκαδημίας του Λονδίνου London Academy of Music and Dramatic Art.
Στο θέατρο έχει παίξει στις παραστάσεις: Mήδεια του Mποστ. (σκην. Σ. Φασουλή, 2007), H Ωραία και το Tέρας στη Mαγεμένη Πολιτεία (σκην. A. Bασιλοπούλου, ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, 2006), Oρέστης του Eυριπίδη (σκην. Σ. Φασουλή, Φεστιβάλ Eπιδαύρου, 2005), Γαμήλιο Eμβατήριο του A.Tερζάκη (σκην. K. Σαμαρά, ΔHΠEΘE Iωαννίνων, 2005), H Pαψωδία της Θάλασσας Σύνθεση κειμένου – σκην. Θ. Mιχαλά, 2004).
Στην τηλεόραση έχει συμμετάσχει στις σειρές: O Θησαυρός της Aγγελίνας (ΝΕΤ) και Tα παιδιά της Nιόβης (ΝΕΤ).

Γεωργία Γεωργόνη

Απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης Γ.Θεοδοσιάδη, έχει σπουδάσει κλασική κιθάρα και Σύγχρονο τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο.
Στο θέατρο έχει παίξει στις παραστάσεις: Η Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου του Β. Μαυρογεωργίου (σκην. Β. Μαυρογεωργίου, Εθνικό Θέατρο, 2008), Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη (σκην. Μιχαλακόπουλου, Θεατρική Διαδρομή, 2007), Ταρτούφος του Μολιέρου (σκην. Τσιάνου, Θέατρο Αλφα, 2006-2007), Ορνιθες του Αριστοφάνη (σκην.Μουμουλίδη, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, 2006), Ταξίδι στο Μπαούντιφουλ του Ορτον Φουτ (σκην.Τσιάνου, Θέατρο Κ. Βασιλάκου, 2005-2006), Ονειρο Καλοκαιρινής Νύχτας του Σαίξπηρ (σκην.Ιορδανίδη, Εθνικό Θέατρο, 2005), Ποιά Ελένη; των Ρέππα-Παπαθανασίου (σκην. Ρέππα-Παπαθανασίου, Εθνικό Θέατρο, 2003-2005), Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (σκην.Τσιάνου, Εθνικό Θέατρο, 2004), Βάκχες του Ευριπίδη (σκην. Ισ. Σιδέρη, Μέγαρο Μουσικής, 2003), Dr Jekyll & Mr Hyde των Γουάλντχορν-Μπρικούζ (σκην. Κιμούλη, Θέατρο Βέμπο, 2002-2003), Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη (σκην. Τσιάνου, Εθνικό Θέατρο, 2002), Μιζερέρε του Π.Πασχίδη (σκην. Τσιάνου, Εθνικό Θέατρο, 2001-2002), Ευρωπολίτες του Α. Σάντερς (σκην. Κατρανίδη, Αρχαίο Στάδιο Δελφών, 2000)
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στην ταινία μικρού μήκους Βροχή του Σ. Τζουμέρκα.
Στην τηλεόραση έχει συμμετάσχει στις σειρές: Απαγορευμένη Αγάπη (Mega), Safe Sex (Filmnet – Mega), Οικογένεια Καράμπελα (Ant1), Ακρως Οικογενειακόν (Ant1).
Μεταξύ 1997 – 2001 έχει τραγουδήσει στο Σταυρό του Νότου και σε άλλες Μουσικές Σκηνές.

Κώστας Γάκης

Κώστας Γάκης

Γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνας και πτυχιούχος κλασικής κιθάρας.
Στο θέατρο έχει παίξει στις παραστάσεις: Σελεστίνα του Fernando de Rojas (σκην. Β. Νικολαΐδη), Μόνο την Αλήθεια του Β. Μαυρογεωργίου (Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2007), Κατσαρίδα του Β. Μαυρογεωργίου (Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου, 2004, Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2004-2007), Φι των Β. Μαυρογεωργίου και Α. Ξάφη (σκην. Α. Ξάφη, Θέατρο Αμόρε, «Δοκιμές» 2006), Ακούς τη γιορτή; του Σ. Γκάκα (παράσταση για παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία και ιδρύματα, σκην. Β. Μαυρογεωργίου, Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2005-2006), Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας του Σαίξπηρ (σκην. Γ. Ιορδανίδη, Εθνικό Θέατρο, 2004), Ηλέκτρα του Σοφοκλή (σκην. Π. Παπαγεωργόπουλου, Θέατρο Εμπρός, 2003), Camino Real του Τ. Ουίλλιαμς (σκην. Α. Τομπούλη, Εθνικό Θέατρο. 2001).
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες Η γυναίκα είναι σκληρός άνθρωπος του Α. Καφετζόπουλου (2005), Υποβρύχιος έρωτας (2005) και Ένας άνθρωπος παντός καιρού του Γ. Σολδάτου (2004).
Στην τηλεόραση συμμετείχε στη σειρά Ιωάννα της καρδιάς της Μ. Παπαοικονόμου και στην εκπομπή Θεατρικά μονόπρακτα (Το Ψυχοσάββατο του Γρ. Ξενόπουλου, σκην. Ε. Παπακωνσταντίνου, τηλεσκηνοθ. Γ. Γκικαπέππα).
Έχει γράψει μουσική για τις παραστάσεις: Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου, (Εθνικό Θέατρο, 2007), Τρεις ιστορίες από το Κατάρ, Μόνο την Αλήθεια, (σκην. Β. Μαυρογεωργίου), Φι (σκην. Α. Ξάφη), Κατσαρίδα, Ακούς τη γιορτή; και Το βέλος που δεν πληγώνει (σκην. Β. Μαυρογεωργίου), Μια νύχτα του Φλεβάρη (σκην. Β. Μαυρογεωργίου, Θέατρο Μικρή Πόρτα, 2005), Norway Today (σκην. Γ. Νταλιάνη, Θέατρο Αμόρε, 2003), Wanna be purple (παράσταση χορού, χορογρ. Ν. Λαγουσάκου, Θέατρο της S.N.D.O. στο Άμστερνταμ, 2001).
Έχει συμπράξει ως σολίστ (κλασική κιθάρα) με τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ σε συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κι έχει συνεργαστεί με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Ηλιούπολης (κλαρινέτο), τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Αθήνας (κλασική κιθάρα) και την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων «Άττικα» (κλασική κιθάρα, μαντολίνο).

Συντελεστές

Κείμενο: η ομάδα
Ιωάννα Αγγελίδη, Ασπασία-Μαρία Αλεξίου, Κώστας Γάκης, Γεωργία Γεωργόνη, Μαρία-Δάφνη Καμμένου
Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης
Παίζουν: Ιωάννα Αγγελίδη, Κώστας Γάκης, Γεωργία Γεωργόνη, Μαρία-Δάφνη Καμμένου
Μουσική-Τραγούδια: Κώστας Γάκης
Επιμέλεια κίνησης-Χορογραφίες: Έλενα Γεροδήμου
Φωτισμοί: Θόδωρος Μαρσέλλος
Σκηνικά: Νίκη Τριανταφυλλίδη
Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού
Βοηθός σκηνοθέτη: Ασπασία-Μαρία Αλεξίου
Οργάνωση Παραγωγής: Ελίτα Κουνάδη
Παραγωγή: Διαδρομές Πολιτισμού

φωτογραφίες της παράστασης

Χωρίς Μουσική

Πώς μπορεί ένας πιανίστας από τη μια μέρα στην άλλη να γίνει φαροφύλακας;
Πώς μπορούν τρεις κοπέλες του Ωδείου να ανοίξουν ένα σκοτεινό καμπαρέ με απαγορευμένα νούμερα;
Πώς μπορεί ένα λαγωνικό της αστυνομίας να χάσει το μουστάκι του;
Πώς μπορεί το φως ενός φάρου να τρυπώσει σ’ ένα ύποπτο υπόγειο;
Και τέλος πάντων, πώς μπορεί μια μουσική παράσταση να έχει τίτλο «Χωρίς Μουσική»;
Τέσσερις νέοι ηθοποιοί δίνουν τις απαραίτητες εξηγήσεις βγαίνοντας στη μουσική παρανομία κάθε Δευτέρα και Τρίτη στη Θύρα Τέχνης.
«Χωρίς Μουσική», ένα ξεκούρδιστο, αστικό παραμύθι με φτηνά υλικά

Θύρα Τέχνης, Σαρρή 14, Ψυρρή 210 3314422, προπώληση εισιτηρίων από τα Metropolis
Από 11/2 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15